Nieistniejący już fort XIII Lewicpol powstał w ramach budowy zewnętrznego pierścienia fortów w latach 1885-1890. Ulokowano go tuż obok folwarku Lewicpol (nazywany też Lewiepol/Lewiopol).

Fort powstał według standardowego projektu fortów warszawskich jako dzieło ziemno-ceglane o narysie zbliżonym do trapezu z dwoma czołami i dwoma barkami. Posiadał dwa wały - wyższy, wewnętrzny dla artylerii i niższy, zewnętrzny dla piechoty. Już w ówczesnych czasach było to rozwiązanie przestarzałe, gdyż taki fort był wysoki i dobrze widoczny z przedpola. W części szyjowej umieszczono mieszkalne koszary, z całym zapleczem sanitarnym. Pod wałem artylerii umieszczono liczne kazamaty na schrony. Z koszar na wał prawdopodobnie poprowadzona była centralnie poterna. Przejście z wnętrza fortu na wał piechoty zapewniały trzy symetrycznie ulokowane poterny. Fosa broniona była z centralnie położonego kojca skarpowego oraz dwóch kaponier na barkach.

Fort podlegał rozkazowi z 31 stycznia 1909 roku o likwidacji twierdzy. Rozkaz został wykonany i fort rozebrano, tak jak wszystkie umocnienia po praskiej stronie Wisły. Na planie projektu kanału obwodowego z 1926 roku fort jest ciągle zaznaczony, czyli musiały jeszcze być w terenie jakieś pozostałości. W 1936 roku podpisano dekret zezwalający na sprzedaż terenu pofortecznego.

Do naszych czasów nie pozostało prawie nic. W 2015 roku mieszkańcy Zacisza odnaleźli w lesie fragmenty ceglanych tuneli, być może wentylacyjnych, które prawdopodobnie są jedynymi pozostałościami po forcie. W lesie bardzo słabo widoczne są pozostałości umocnień ziemnych.

Relikty fortu znajdują się w lesie za jednostką wojskową przy ul. Siekierskiego. Jednostka wojskowa zajmuje tereny dawnego folwarku Lewicpol.